Ήμασταν 4 άτομα μέσα στο αυτοκίνητο. Μαζί και η μητέρα μου.
Η ώρα ήταν τρείς τα μεσάνυχτα.
Νωρίς είχαμε επισκεφθεί ένα φίλο που έμενε στον Τρίλοφο και συζητούσαμε μεταφυσικά θέματα.
Κάτσαμε αρκετές ώρες.
Όταν ήρθε η ώρα να φύγουμε μας είπε ο φίλος τον οποίο είχαμε επισκεφθεί (και να είναι καλά εκεί που είναι διότι δεν ζεί πια)...
ΜΙΣΟ ΛΕΠΤΟ ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΟΥ.
Πήρε ένα κρασοπότηρο μέχρι την μέση με νερό.
Έβγαλε έναν μικρό ξύλινο σταυρό που κρεμόταν στο λαιμό του με δέρμα, το βούτηξε 3 φορές μέσα στο νερό, ψιθύρισε κάτι λόγια τα οποία αν και έβλεπα το στόμα του δεν μπορούσα να καταλάβω τίποτα, ήπιε μία γουλιά και το υπόλοιπό το έδωσε σε μας τους 4 να πιούμε κι εμείς απο μία γουλιά.
Μας είπε καλό ταξίδι και τα τελευταία του λόγια ήταν.
Τώρα στην επιστροφή θα έχετε και συνοδεία.
Χαιρετηθήκαμε και στον δρόμο της επιστροφής αναρωτιόμασταν τι να είναι, γρήγορα όμως ξεχαστήκαμε γιατί απο το ένα θέμα πηγαίναμε στο άλλο και είχαμε απορροφηθεί απο τις μεταφυσικές συζητήσεις μας.
Λίγο πρίν φτάσουμε στον προορισμό μας, σταματήσαμε σε ένα φανάρι όπου μετά θα στρίβαμε να μπούμε στην πόλη μας απο εκεί όπου είχαμε ξεκινήσει αρχικώς.
Ημασταν το μοναδικό αυτοκίνητο εκείνη την ώρα καθότι ήταν και αρκετά αργά.
Στα δεξιά μου υπήρχε ένα μικρό δασάκι με μνημείο των μουσών.
Όπως θα δείτε και στην φωτογραφία παρακάτω. την οποία την κατέβασα απο το google .
Απο εκεί μέσα, βγήκε λοιπόν ένας μεγάλος κάτασπρος κύκνος, ο οποίος πέρασε μπροστά απο το παμπρίζ του αυτοκινήτου πρός τα αριστερά.
Τότε όλοι αναρωτηθήκαμε μόλις είδαμε να βγαίνει αυτός ο "κύκνος" πως είναι δυνατόν τέτοια ώρα να πετάει ένα πουλί και συγκεκριμένα του είδους που είδαμε όλοι μας.
Ήρθε λοιπόν αυτός ο "κύκνος" και σταμάτησε στην πλευρά ακριβως του οδηγού μαζεύοντας με μία κίνηση τα μακριά φτερά του.
Και γίνοντας το σώμα του ένα μακρύ άσπρο φόρεμα με πτυχές.
Μεταμορφώθηκε σε άγγελο με κάτασπρα φτερά.
Σκύβω να δω απο το παράθυρο πρός τα πάνω και δεν έβλεπα μορφή. Ήταν πανίψηλο.
Δεν μπορούσα με καμία δύναμη να δω το πρόσωπό του.
Μετά πήγαμε σπίτι και πάλι συζητούσαμε τι, ποιός άγγελος να είναι μέχρι το πρωί χωρίς να μπορούμε να βγάλουμε άκρη.
Αργότερα την ίδια μέρα πήρα τηλέφωνο αυτόν τον φίλο μου και του είπα με έκπληξη και ευχαρίστηση για τον άγγελο που όπως είχε πει κάτι θα μας συνοδέψει
Ρώτησα να μάθω περισσότερα και μου είπε μόνο ένα όνομα .
Ο άγγελος Τοβίτ ή Τωβίας.
Δεν θυμάμαι ακριβώς και δυστυχώς εκεί που το είχα καταγράψει με τις μετακομίσεις έχω χάσει πολλά πράγματά μου.
Απο τότε, ψάχνω να βρω ποιος άγγελος είναι αυτός.
Το μόνο που κατάφερα να μάθω, είναι πως ο Τοβίας ήταν ένας άντρας που είχε για συνοδοιπόρο τον Ραφαήλ.
Τίποτα άλλο δεν μπόρεσα να βρω.
Αν κάποιος έχει κάτι ακουστά θα χαρώ να μάθω.
Η ώρα ήταν τρείς τα μεσάνυχτα.
Νωρίς είχαμε επισκεφθεί ένα φίλο που έμενε στον Τρίλοφο και συζητούσαμε μεταφυσικά θέματα.
Κάτσαμε αρκετές ώρες.
Όταν ήρθε η ώρα να φύγουμε μας είπε ο φίλος τον οποίο είχαμε επισκεφθεί (και να είναι καλά εκεί που είναι διότι δεν ζεί πια)...
ΜΙΣΟ ΛΕΠΤΟ ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΟΥ.
Πήρε ένα κρασοπότηρο μέχρι την μέση με νερό.
Έβγαλε έναν μικρό ξύλινο σταυρό που κρεμόταν στο λαιμό του με δέρμα, το βούτηξε 3 φορές μέσα στο νερό, ψιθύρισε κάτι λόγια τα οποία αν και έβλεπα το στόμα του δεν μπορούσα να καταλάβω τίποτα, ήπιε μία γουλιά και το υπόλοιπό το έδωσε σε μας τους 4 να πιούμε κι εμείς απο μία γουλιά.
Μας είπε καλό ταξίδι και τα τελευταία του λόγια ήταν.
Τώρα στην επιστροφή θα έχετε και συνοδεία.
Χαιρετηθήκαμε και στον δρόμο της επιστροφής αναρωτιόμασταν τι να είναι, γρήγορα όμως ξεχαστήκαμε γιατί απο το ένα θέμα πηγαίναμε στο άλλο και είχαμε απορροφηθεί απο τις μεταφυσικές συζητήσεις μας.
Λίγο πρίν φτάσουμε στον προορισμό μας, σταματήσαμε σε ένα φανάρι όπου μετά θα στρίβαμε να μπούμε στην πόλη μας απο εκεί όπου είχαμε ξεκινήσει αρχικώς.
Ημασταν το μοναδικό αυτοκίνητο εκείνη την ώρα καθότι ήταν και αρκετά αργά.
Στα δεξιά μου υπήρχε ένα μικρό δασάκι με μνημείο των μουσών.
Όπως θα δείτε και στην φωτογραφία παρακάτω. την οποία την κατέβασα απο το google .
Απο εκεί μέσα, βγήκε λοιπόν ένας μεγάλος κάτασπρος κύκνος, ο οποίος πέρασε μπροστά απο το παμπρίζ του αυτοκινήτου πρός τα αριστερά.
Τότε όλοι αναρωτηθήκαμε μόλις είδαμε να βγαίνει αυτός ο "κύκνος" πως είναι δυνατόν τέτοια ώρα να πετάει ένα πουλί και συγκεκριμένα του είδους που είδαμε όλοι μας.
Ήρθε λοιπόν αυτός ο "κύκνος" και σταμάτησε στην πλευρά ακριβως του οδηγού μαζεύοντας με μία κίνηση τα μακριά φτερά του.
Και γίνοντας το σώμα του ένα μακρύ άσπρο φόρεμα με πτυχές.
Μεταμορφώθηκε σε άγγελο με κάτασπρα φτερά.
Σκύβω να δω απο το παράθυρο πρός τα πάνω και δεν έβλεπα μορφή. Ήταν πανίψηλο.
Δεν μπορούσα με καμία δύναμη να δω το πρόσωπό του.
Μετά πήγαμε σπίτι και πάλι συζητούσαμε τι, ποιός άγγελος να είναι μέχρι το πρωί χωρίς να μπορούμε να βγάλουμε άκρη.
Αργότερα την ίδια μέρα πήρα τηλέφωνο αυτόν τον φίλο μου και του είπα με έκπληξη και ευχαρίστηση για τον άγγελο που όπως είχε πει κάτι θα μας συνοδέψει
Ρώτησα να μάθω περισσότερα και μου είπε μόνο ένα όνομα .
Ο άγγελος Τοβίτ ή Τωβίας.
Δεν θυμάμαι ακριβώς και δυστυχώς εκεί που το είχα καταγράψει με τις μετακομίσεις έχω χάσει πολλά πράγματά μου.
Απο τότε, ψάχνω να βρω ποιος άγγελος είναι αυτός.
Το μόνο που κατάφερα να μάθω, είναι πως ο Τοβίας ήταν ένας άντρας που είχε για συνοδοιπόρο τον Ραφαήλ.
Τίποτα άλλο δεν μπόρεσα να βρω.
Αν κάποιος έχει κάτι ακουστά θα χαρώ να μάθω.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου