Θα μπορούσε να είναι σενάριο, για ταινία επιστημονικής φαντασίας και απόκρυφου μυστηρίου, ωστόσο είναι μονάχα μια προσπάθεια συνδυασμού και κατανόησης σκόρπιων στοιχείων με τη μέθοδο του Σέρλοκ Χολμς. Γιατί όπως έγραψε ο Άρθουρ Κόναν Ντόιλ «Η αλληλεπίδραση των ιδεών και η ανορθόδοξη χρήση των γνώσεων έχουν συχνά εξαιρετικό ενδιαφέρον…»
Οι ιδέες
Ντάαθ / Quantum fluctuations / Πύλος / NESTOR PROJECT & Νετρίνο /
Υπερβαρύτητα & Θεωρία Μ / Αντιβαρύτητα / Θόλοι / Φλόγα / Π-ύλη / Frame-Dragging / Παράμετρος γάμα / Gravity Probe-B /
Ωμέγα → ∞ / …….
Η αλληλεπίδραση
Ντάαθ: Στο καμπαλιστικό σύμβολο του Δέντρου της Ζωής συναντάμε τις δέκα Σεφιρώθ που αντιπροσωπεύουν δέκα διαφορετικές Καταστάσεις Συνείδησης για τον Μικρόκοσμο ή δέκα διαφορετικές φάσεις της Εκδήλωσης του Σύμπαντος για τον Μακρόκοσμο.
Υπάρχει όμως και μια 11η Σεφίρα το Ντάαθ, η οποία παραδοσιακά δεν σημειώνεται ποτέ πάνω στο σύμβολο του Δέντρου διότι τα χαρακτηριστικά που της αποδίδονται την κατατάσσουν σε ένα άλλο επίπεδο, αόρατη, ρευστή, μυστηριώδη.
Θεωρείται ως ο «τόπος» μετουσίωσης της Δύναμης. Σημείο αλλαγής κλειδιού, Πύλη της Γνώσης.
Είναι το σημείο αλλαγής του τρόπου Αντίληψης της Συνείδησης καθώς αυτή μεταπηδά από την Αδιαμόρφωτη Κατάσταση στο πεδίο της Μορφής που έχει επιλέξει και το αντίστροφο.
Η κοινή νοητή κορυφή των δύο αντεστραμμένων τριγωνικών πυραμίδων που διαμορφώνονται από την ένωση των πρώτων έξι Σεφιρώθ. Μια Mandorla του Μικρόκοσμου με το Μακρόκοσμο!
Η αμφίδρομη Πύλη όπου ανταμώνουν τα μονοπάτια όλων των εν δυνάμει Κόσμων ή με διαφορετική ορολογία, μία quantum fluctuation!
Quantum fluctuations: (Κβαντικές διακυμάνσεις) Μετά την ενοποίηση της κβαντομηχανικής με την ειδική θεωρία της σχετικότητας γνωρίζουμε ότι ο κενός χώρος δεν είναι κενός. Ο χώρος ανάμεσα στα σωματίδια της ύλης, αλλά και ανάμεσα στα άστρα, είναι γεμάτος με τεράστια ποσά διακυμαινόμενης ενέργειας. Είναι μια θάλασσα που κοχλάζει από κβαντικές διακυμάνσεις. Ένα φαινόμενο την ύπαρξη του οποίου την εισήγηση έκανε ο Νομπελίστας φυσικός Στίβεν Χόκινγκ.
Οι κβαντικές διακυμάνσεις θεωρείται ότι είναι συνδετικοί κρίκοι ανάμεσα σε πολλαπλά σύμπαντα και ο ίδιος τις κατατάσσει στις σκουληκότρυπες. Στα πλαίσια της πληθωριστικής κοσμολογίας ο Alex. Vilenkin πρότεινε ότι το σύμπαν δημιουργείται με τη διάνοιξη μιας κβαντικής σήραγγας κυριολεκτικά από το τίποτα μέσα στο κάτι που ονομάζουμε σύμπαν.
«Από τις κβαντικές διακυμάνσεις ξεπηδούν κατά περιόδους ζεύγη στοιχειωδών σωματιδίων –αποκαλούνται εικονικά ή εν δυνάμει σωματίδια- τα οποία επειδή ζουν για ελάχιστα χρονικά διαστήματα δεν μας επιτρέπεται να τα μετρήσουμε άμεσα. Η παρουσία τους όμως επηρεάζει συγκεκριμένες φυσικές διαδικασίες τις οποίες μπορούμε να μετρήσουμε, διαδικασίες όπως ο ρυθμός και η ενέργεια των μεταπτώσεων σε συγκεκριμένα ενεργειακά επίπεδα στα άτομα.»
Αυτά γράφει ο Λόρενς Μ. Κράους, καθηγητής φυσικής και αστρονομίας, πρύτανης του τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Case Western Reserve, στην σελίδα 81(!) του βιβλίου του «Η Φυσική του Star Trek».
Προς τι το θαυμαστικό; Ξέρετε, είναι πια κοινώς παραδεκτό, πως καμιά φορά η πραγματικότητα ξεπερνά την φαντασία. Τσεκάροντας λοιπόν την συγκεκριμένη σελίδα του βιβλίου για να ξαναβρώ την πιο πάνω σημείωση, θυμήθηκα πως κάπου νωρίτερα είχα διαβάσει κάτι που αναφέρονταν στον αριθμό 81. Ιδού τι ακολούθησε…
Στην σελίδα 56 (5+6=11!!) του ίδιου βιβλίου, μας λέει ότι κάθε φορά που ένα σκάφος σαν το Έντερπράιζ επιταχύνει στο μισό της ταχύτητας του φωτός, θα πρέπει να καίει 81 φορές τη συνολική του μάζα σε καύσιμα υδρογόνου. Μην απορρίψετε τον συνειρμό επειδή το Έντερπράιζ είναι φανταστικό. Η συνολική μάζα του θα μπορούσε κάλλιστα να αντιστοιχεί σε ένα καθ’ όλα υπαρκτό διαστημόπλοιο.
Αυτή η επανάληψη του 81 δεν θα μου τραβούσε την προσοχή αν δεν είχα κατά νου τους στίχους από την Οδύσσεια, ραψωδία γ, του Ομήρου: Αναζητώντας πληροφορίες για το πατέρα του, φτάνει ο Τηλέ-μαχος στο λιμάνι της Πύλου όπου βρίσκει τον Νέστορα και τους Πυλιώτες να προσφέρουν μια μεγάλη θυσία από 81 ταύρους ολόμαυρους στης γης το μαυρομάλλη Σείστη, που όπως διευκρινίζεται στην Μυθολογία Κακριδή δεν είναι άλλος από τον Ποσειδώνα. Βέβαια ο Όμηρος το θέτει πιο αναλυτικά, αναφέροντας πως οι άντρες του Νέστορα είχαν χωριστεί ανά 500 σε 9 ομάδες και στην κάθε ομάδα αντιστοιχούσαν 9 ταύροι. Τι ακριβώς ήθελε άραγε να μας πει ο ποιητής αναφέροντας αναλυτικά συγκεκριμένους αριθμούς;
Όμως! Υπάρχει και η σταθερά g που αντιπροσωπεύει την επιτάχυνση της Βαρύτητας. Εκφράζει το ρυθμό αύξησης της ταχύτητας ενός σώματος όταν αυτό εκτελεί πτώση και είναι ανεξάρτητη από το βάρος, τον όγκο και το υλικό του σώματος (ή του σωματιδίου). Εξαρτάται από το υψόμετρο και το γεωγραφικό πλάτος στο οποίο μετρείται. Η τιμή του g που χρησιμοποιείται συνήθως σε υπολογισμούς είναι 9,81 m/sec2!! Κατά σύμπτωση, κάτι μου θυμίζουν όλες αυτές οι …συμπτώσεις, αλλά ας συνεχίσουμε.
Πύλος: Η Ομηρική Πύλος όπως σήμερα αποδέχονται οι περισσότεροι επιστήμονες βρίσκονταν στον λόφο του Επάνω Εγκλιανού της Μεσσηνίας, 17 χλμ. βόρεια από την σημερινή Πύλο. Στην περιοχή αυτή έχει ανασκαφεί ένα θαυμάσιο ανάκτορο του 13ου αιώνα π. Χ. μεγαλύτερο ακόμη και από αυτό των Μυκηνών. Στις πινακίδες με γραμμική γραφή Β που βρέθηκαν στο αρχείο του, το όνομα Πύλος (pu-ro) διαβάζεται συχνά. Η δυτική Πελοπόννησος αριθμεί πέντε διαφορετικές τοποθεσίες με αυτό το όνομα.
Στην αρχαιότητα ο Πύλος ήταν ένας άλλος τύπος της λέξης πύλη και έχει ονοματοθετήσει πολλές περιοχές, όπως Θερμοπύλες, Πύλαι Γαδειρίδες (Γιβραλτάρ) Πύλαι Κάσπιαι κλπ.
Μια πύλη λοιπόν η Πύλος και ο Νέστορας θυσίαζε στο θεό της θάλασσας 81 μαύρους ταύρους. Κατά τον Frobenius ο μαύρος ταύρος ταυτίζεται με τον κατώτερο ουρανό, δηλαδή με το θάνατο. Ήταν λοιπόν η πράξη του Νέστορα μια συμβολική κατάλυση του θανάτου ή κάτι, περισσότερο;
Όμως επίσης, στο Λεξικό των Συμβόλων διαβάζουμε μεταξύ των άλλων πως η ιδέα του ταύρου που ζωογονεί με τη δύναμη του τις μορφές όλων των σφαιρών είναι ριζωμένη σε πολλούς μύθους και πως «…η
θυσία του ταύρου συμβόλιζε τη διείσδυση στη θηλυκή αρχή από την αρσενική και του υγρού από το πύρινο των ηλιακών ακτίδων που αποτελούν την καταγωγή και την αιτία της γονιμότητας.
Ο δε Σνάιντερ μας βεβαιώνει πως όσο ο ταύρος καταλαμβάνει τη ζώνη επικοινωνίας μεταξύ των στοιχείων του νερού και της φωτιάς, συμβολίζει το πέρασμα μεταξύ ουρανού και γης…
NESTOR: NEutrinos from Supernovae and Tev sources Ocean Range.
Ινστιτούτο Τεχνολογιών και Ερευνών Βαθιάς Θαλάσσης και Αστροσωματιδιακής Φυσικής Νετρίνο.
Στην Πύλο της εποχής του Οδυσσέα ο βασιλιάς Νέστορας είχε το προνόμιο να χειρίζεται το πέρασμα μεταξύ ουρανού και γης. Στην εποχή της σημερινής Πύλου το ίδιο προνόμιο έχει ένα, συνώνυμο προς τιμήν του, ερευνητικό πρόγραμμα, η τελευταία εξέλιξη της αστρονομίας, που βασίζεται στην ανίχνευση σωματιδίων. Είναι το πρόγραμμα ανίχνευσης, σε ωκεάνια βάθη, της «Οδύσσειας» των νετρίνο που εκπέμπονται από Super Nova και άλλες πηγές μεγάλης ενέργειας και διεξάγεται από μια ομάδα Άγγλων, Γάλλων, Ρώσων και Ελλήνων επιστημόνων.
Στην θαλάσσια περιοχή δεκαπέντε μίλια νοτιοδυτικά της Πύλου βρίσκεται το φρέαρ των Οινουσσών με βάθος έξι χιλιάδων μέτρων και είναι το βαθύτερο σημείο της Μεσογείου. Εκεί ποντίσθηκε το Μάιο του 1997 το πρώτο παγκοσμίως, υποθαλάσσιο τηλεσκόπιο νετρίνο σε βάθος 5.200 μέτρων. Ο υπερκείμενος όγκος του θαλάσσιου νερού είναι απαραίτητος ως φίλτρο για την συγκράτηση της υπόλοιπης κοσμικής ακτινοβολίας, που δυσχεραίνει την ανίχνευση τους.
Το τηλεσκόπιο του NESTOR θα έχει την δυνατότητα της έμμεσης ανίχνευσης των νετρίνο μετρώντας την ακτινοβολία Cherenkov, η οποία παράγεται από την διέλευση μιονίων μέσα από τον όγκο του νερού. Τα μιόνια είναι παράγωγα μόνο των νετρίνο σ’ αυτά τα μεγάλα βάθη, όπου εξουδετερώνεται η επίδραση της κοσμικής ακτινοβολίας.
Τα νετρίνο, τα πιο παράξενα ίσως από τα υποατομικά σωμάτια, δεν έχουν σχεδόν καθόλου μάζα αδρανείας, ούτε φορτίο, αλλά ταξιδεύουν με την ταχύτητα του φωτός1 και μεταφέρουν πληροφορίες από το παρελθόν, αλλά και για το μέλλον του Σύμπαντος. Από τα μέχρι σήμερα δεδομένα γνωρίζουμε πως είναι μόνον αριστερόστροφα και είναι τα μόνα γνωστά σωματίδια στη φύση που έχουν μόνο ένα είδος στροφορμή.
Με άλλα λόγια, τα νετρίνο δεν έχουν ιδιότητες! Είναι στην ουσία αριστερόστροφες δίνες που μεταφέρουν πληροφορία, με αμφιλεγόμενη μάζα που πιθανόν και να ανιχνεύεται εξ αιτίας της φυγοκέντρου που αναπτύσσεται από την στροφορμή τους.
Πέρα από το ιδιαίτερο ενδιαφέρον που παρουσιάζουν τα νετρίνο από την πλευρά της Φυσικής στοιχειωδών σωματιδίων, τα σωμάτια αυτά έχουν επίσης μεγάλη σημασία για την αστροφυσική και την κοσμολογία, μια και μπορούν να δώσουν σημαντικές πληροφορίες για την εξέλιξη του σύμπαντος, από την αρχική Μεγάλη Έκρηξη έως και σήμερα. Πιστεύεται πως, κατά την διάρκεια της, για κάθε δημιουργημένο πρωτόνιο ή ηλεκτρόνιο παρήχθησαν περίπου 109 νετρίνο, τα οποία περιπλανώνται ακόμη μέσα στο Σύμπαν.
Nετρίνο που εκπέμφθηκαν από εκρήξεις των υπερκαινοφανών αστέρων (supernova) πολλές χιλιάδες χρόνια πριν, φτάνουν στη γη τώρα. Tα νετρίνο αυτά μεταφέρουν το 99% της ενέργειας του αστέρα προς τα έξω και δίνουν πληροφορίες για το σύμπαν πολύ πριν την γέννηση του ανθρώπου στη γη.
Εκτός αυτού, από τις αρχές της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας, επικρατούσαν δύο απόψεις για το σύμπαν: Σύμφωνα με την πρώτη το σύμπαν είναι στατικό, ενώ αντίθετα η δεύτερη υποστηρίζει ότι διαστέλλεται συνεχώς, μετά από την αρχική στιγμή της δημιουργίας του από τη μεγάλη έκρηξη. H δεύτερη άποψη ενισχύθηκε από τις παρατηρήσεις του Edwin Hubble, στις πρώτες δεκαετίες του εικοστού αιώνα, οι οποίες απέδειξαν ότι οι σχετικές αποστάσεις ανάμεσα στους γαλαξίες μεγαλώνουν.
H οριστική της επικράτηση όμως σημειώθηκε το 1964, όταν οι Penzias και Wilson ανακάλυψαν το εναπομείναν αέριο φωτονίων με θερμοκρασία περίπου 3ο Kelvin, το οποίο προβλεπόταν από τη Θεωρία. H θεωρία προβλέπει επίσης μικρές διαταραχές στην ομοιογένεια του φωτονικού αερίου, που παρατηρήθηκαν το 1992 από το διαστημικό παρατηρητήριο COBE.
Oι διαταραχές αυτές σχετίζονται με την παρουσία νετρίνο σε ποσοστό 25% στην λεγόμενη "σκοτεινή ύλη” (dark matter), η οποία πιστεύεται ότι αποτελεί το 90% περίπου της συνολικής ύλης του σύμπαντος. Αν είναι σωστή η υπόθεση αυτή, τότε πράγματι το νετρίνο είναι ένα σωμάτιο αβάσταχτα ελαφρύ. Tα ταχέως κινούμενα νετρίνο, απαρτίζουν την λεγόμενη "σχετικιστική ή θερμή σκοτεινή ύλη” (hot dark matter) ενώ βαρυόνια και πιθανώς άγνωστα σωμάτια με μεγάλη μάζα και συνεπώς μικρή ταχύτητα συνθέτουν την μη σχετικιστική ή ψυχρή σκοτεινή ύλη (cold dark matter).
Οι επιστήμονες, «μάχονται» αναζητώντας πληροφορίες που φθάνουν από μακριά, πιστεύοντας πως με αυτές θα μπορέσουν να χαρτογραφήσουν το Σύμπαν και να ανακαλύψουν αν υπάρχουν σ’ αυτό αντικείμενα πέρα από αυτά που γνωρίζουμε σήμερα. Όπως εξηγεί, ο φυσικός και τότε πρόεδρος του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, κ. Σιώτης, «…η ενέργεια και η ύλη, η ακτινοβολία και τα σωματίδια είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Μπορούμε να φανταστούμε την ύλη σαν τοπική συμπύκνωση της ενέργειας και τα σωματίδια σαν τοπική συμπύκνωση της ακτινοβολίας.»
Πέντε ακριβώς χρόνια μετά την έναρξη του Σχεδίου NESTOR, και στις 20/5/2002, η Πύλος βρέθηκε ξανά στο προσκήνιο με μια παράξενη είδηση, που απασχόλησε όλα τα δελτία ειδήσεων.
Σε δύο γειτονικά μεταξύ τους σπίτια της περιοχής, παρουσιάστηκαν αντιβαρυτικά φαινόμενα μπροστά στα έκπληκτα μάτια δέκα περίπου αυτόπτων μαρτύρων. Μικρά και μεγάλα αντικείμενα των σπιτιών, ανάμεσα στα οποία το τραπέζι όπου εκείνη την ώρα έτρωγαν οι ένοικοι του ενός και ένας καθρέφτης, ανυψώθηκαν, αιωρήθηκαν και μετακινήθηκαν χωρίς κανένα από αυτά να καταστραφεί ή να πάθει κάποια ζημιά. Του γεγονότος προηγήθηκε black out. Η είδηση έκανε το γύρο των καναλιών χωρίς να δοθεί φυσικά κάποια εξήγηση και ξεχάστηκε.
Όμως την επομένη του συμβάντος, στις 21/5/02, σεισμός 6 βαθμών της κλίμακας ρίχτερ, ταρακούνησε την περιοχή νότια της Πελοποννήσου ενώ την ίδια ημέρα (21/5) και κατά διαβολική σύμπτωση, το γνωστό μας Σεισμίκ έκοβε βόλτες ανατολικά της Κρήτης.
Τώρα εγώ έχω μια απορία: γιατί ο Όμηρος αποκαλεί τον Ποσειδώνα «της γης μαυρομάλλη Σείστη»; (Οδύσσεια, ραψωδία γ)
Πηγή
Οι ιδέες
Ντάαθ / Quantum fluctuations / Πύλος / NESTOR PROJECT & Νετρίνο /
Υπερβαρύτητα & Θεωρία Μ / Αντιβαρύτητα / Θόλοι / Φλόγα / Π-ύλη / Frame-Dragging / Παράμετρος γάμα / Gravity Probe-B /
Ωμέγα → ∞ / …….
Η αλληλεπίδραση
Ντάαθ: Στο καμπαλιστικό σύμβολο του Δέντρου της Ζωής συναντάμε τις δέκα Σεφιρώθ που αντιπροσωπεύουν δέκα διαφορετικές Καταστάσεις Συνείδησης για τον Μικρόκοσμο ή δέκα διαφορετικές φάσεις της Εκδήλωσης του Σύμπαντος για τον Μακρόκοσμο.
Υπάρχει όμως και μια 11η Σεφίρα το Ντάαθ, η οποία παραδοσιακά δεν σημειώνεται ποτέ πάνω στο σύμβολο του Δέντρου διότι τα χαρακτηριστικά που της αποδίδονται την κατατάσσουν σε ένα άλλο επίπεδο, αόρατη, ρευστή, μυστηριώδη.
Θεωρείται ως ο «τόπος» μετουσίωσης της Δύναμης. Σημείο αλλαγής κλειδιού, Πύλη της Γνώσης.
Είναι το σημείο αλλαγής του τρόπου Αντίληψης της Συνείδησης καθώς αυτή μεταπηδά από την Αδιαμόρφωτη Κατάσταση στο πεδίο της Μορφής που έχει επιλέξει και το αντίστροφο.
Η κοινή νοητή κορυφή των δύο αντεστραμμένων τριγωνικών πυραμίδων που διαμορφώνονται από την ένωση των πρώτων έξι Σεφιρώθ. Μια Mandorla του Μικρόκοσμου με το Μακρόκοσμο!
Η αμφίδρομη Πύλη όπου ανταμώνουν τα μονοπάτια όλων των εν δυνάμει Κόσμων ή με διαφορετική ορολογία, μία quantum fluctuation!
Quantum fluctuations: (Κβαντικές διακυμάνσεις) Μετά την ενοποίηση της κβαντομηχανικής με την ειδική θεωρία της σχετικότητας γνωρίζουμε ότι ο κενός χώρος δεν είναι κενός. Ο χώρος ανάμεσα στα σωματίδια της ύλης, αλλά και ανάμεσα στα άστρα, είναι γεμάτος με τεράστια ποσά διακυμαινόμενης ενέργειας. Είναι μια θάλασσα που κοχλάζει από κβαντικές διακυμάνσεις. Ένα φαινόμενο την ύπαρξη του οποίου την εισήγηση έκανε ο Νομπελίστας φυσικός Στίβεν Χόκινγκ.
Οι κβαντικές διακυμάνσεις θεωρείται ότι είναι συνδετικοί κρίκοι ανάμεσα σε πολλαπλά σύμπαντα και ο ίδιος τις κατατάσσει στις σκουληκότρυπες. Στα πλαίσια της πληθωριστικής κοσμολογίας ο Alex. Vilenkin πρότεινε ότι το σύμπαν δημιουργείται με τη διάνοιξη μιας κβαντικής σήραγγας κυριολεκτικά από το τίποτα μέσα στο κάτι που ονομάζουμε σύμπαν.
«Από τις κβαντικές διακυμάνσεις ξεπηδούν κατά περιόδους ζεύγη στοιχειωδών σωματιδίων –αποκαλούνται εικονικά ή εν δυνάμει σωματίδια- τα οποία επειδή ζουν για ελάχιστα χρονικά διαστήματα δεν μας επιτρέπεται να τα μετρήσουμε άμεσα. Η παρουσία τους όμως επηρεάζει συγκεκριμένες φυσικές διαδικασίες τις οποίες μπορούμε να μετρήσουμε, διαδικασίες όπως ο ρυθμός και η ενέργεια των μεταπτώσεων σε συγκεκριμένα ενεργειακά επίπεδα στα άτομα.»
Αυτά γράφει ο Λόρενς Μ. Κράους, καθηγητής φυσικής και αστρονομίας, πρύτανης του τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Case Western Reserve, στην σελίδα 81(!) του βιβλίου του «Η Φυσική του Star Trek».
Προς τι το θαυμαστικό; Ξέρετε, είναι πια κοινώς παραδεκτό, πως καμιά φορά η πραγματικότητα ξεπερνά την φαντασία. Τσεκάροντας λοιπόν την συγκεκριμένη σελίδα του βιβλίου για να ξαναβρώ την πιο πάνω σημείωση, θυμήθηκα πως κάπου νωρίτερα είχα διαβάσει κάτι που αναφέρονταν στον αριθμό 81. Ιδού τι ακολούθησε…
Στην σελίδα 56 (5+6=11!!) του ίδιου βιβλίου, μας λέει ότι κάθε φορά που ένα σκάφος σαν το Έντερπράιζ επιταχύνει στο μισό της ταχύτητας του φωτός, θα πρέπει να καίει 81 φορές τη συνολική του μάζα σε καύσιμα υδρογόνου. Μην απορρίψετε τον συνειρμό επειδή το Έντερπράιζ είναι φανταστικό. Η συνολική μάζα του θα μπορούσε κάλλιστα να αντιστοιχεί σε ένα καθ’ όλα υπαρκτό διαστημόπλοιο.
Αυτή η επανάληψη του 81 δεν θα μου τραβούσε την προσοχή αν δεν είχα κατά νου τους στίχους από την Οδύσσεια, ραψωδία γ, του Ομήρου: Αναζητώντας πληροφορίες για το πατέρα του, φτάνει ο Τηλέ-μαχος στο λιμάνι της Πύλου όπου βρίσκει τον Νέστορα και τους Πυλιώτες να προσφέρουν μια μεγάλη θυσία από 81 ταύρους ολόμαυρους στης γης το μαυρομάλλη Σείστη, που όπως διευκρινίζεται στην Μυθολογία Κακριδή δεν είναι άλλος από τον Ποσειδώνα. Βέβαια ο Όμηρος το θέτει πιο αναλυτικά, αναφέροντας πως οι άντρες του Νέστορα είχαν χωριστεί ανά 500 σε 9 ομάδες και στην κάθε ομάδα αντιστοιχούσαν 9 ταύροι. Τι ακριβώς ήθελε άραγε να μας πει ο ποιητής αναφέροντας αναλυτικά συγκεκριμένους αριθμούς;
Όμως! Υπάρχει και η σταθερά g που αντιπροσωπεύει την επιτάχυνση της Βαρύτητας. Εκφράζει το ρυθμό αύξησης της ταχύτητας ενός σώματος όταν αυτό εκτελεί πτώση και είναι ανεξάρτητη από το βάρος, τον όγκο και το υλικό του σώματος (ή του σωματιδίου). Εξαρτάται από το υψόμετρο και το γεωγραφικό πλάτος στο οποίο μετρείται. Η τιμή του g που χρησιμοποιείται συνήθως σε υπολογισμούς είναι 9,81 m/sec2!! Κατά σύμπτωση, κάτι μου θυμίζουν όλες αυτές οι …συμπτώσεις, αλλά ας συνεχίσουμε.
Πύλος: Η Ομηρική Πύλος όπως σήμερα αποδέχονται οι περισσότεροι επιστήμονες βρίσκονταν στον λόφο του Επάνω Εγκλιανού της Μεσσηνίας, 17 χλμ. βόρεια από την σημερινή Πύλο. Στην περιοχή αυτή έχει ανασκαφεί ένα θαυμάσιο ανάκτορο του 13ου αιώνα π. Χ. μεγαλύτερο ακόμη και από αυτό των Μυκηνών. Στις πινακίδες με γραμμική γραφή Β που βρέθηκαν στο αρχείο του, το όνομα Πύλος (pu-ro) διαβάζεται συχνά. Η δυτική Πελοπόννησος αριθμεί πέντε διαφορετικές τοποθεσίες με αυτό το όνομα.
Στην αρχαιότητα ο Πύλος ήταν ένας άλλος τύπος της λέξης πύλη και έχει ονοματοθετήσει πολλές περιοχές, όπως Θερμοπύλες, Πύλαι Γαδειρίδες (Γιβραλτάρ) Πύλαι Κάσπιαι κλπ.
Μια πύλη λοιπόν η Πύλος και ο Νέστορας θυσίαζε στο θεό της θάλασσας 81 μαύρους ταύρους. Κατά τον Frobenius ο μαύρος ταύρος ταυτίζεται με τον κατώτερο ουρανό, δηλαδή με το θάνατο. Ήταν λοιπόν η πράξη του Νέστορα μια συμβολική κατάλυση του θανάτου ή κάτι, περισσότερο;
Όμως επίσης, στο Λεξικό των Συμβόλων διαβάζουμε μεταξύ των άλλων πως η ιδέα του ταύρου που ζωογονεί με τη δύναμη του τις μορφές όλων των σφαιρών είναι ριζωμένη σε πολλούς μύθους και πως «…η
θυσία του ταύρου συμβόλιζε τη διείσδυση στη θηλυκή αρχή από την αρσενική και του υγρού από το πύρινο των ηλιακών ακτίδων που αποτελούν την καταγωγή και την αιτία της γονιμότητας.
Ο δε Σνάιντερ μας βεβαιώνει πως όσο ο ταύρος καταλαμβάνει τη ζώνη επικοινωνίας μεταξύ των στοιχείων του νερού και της φωτιάς, συμβολίζει το πέρασμα μεταξύ ουρανού και γης…
NESTOR: NEutrinos from Supernovae and Tev sources Ocean Range.
Ινστιτούτο Τεχνολογιών και Ερευνών Βαθιάς Θαλάσσης και Αστροσωματιδιακής Φυσικής Νετρίνο.
Στην Πύλο της εποχής του Οδυσσέα ο βασιλιάς Νέστορας είχε το προνόμιο να χειρίζεται το πέρασμα μεταξύ ουρανού και γης. Στην εποχή της σημερινής Πύλου το ίδιο προνόμιο έχει ένα, συνώνυμο προς τιμήν του, ερευνητικό πρόγραμμα, η τελευταία εξέλιξη της αστρονομίας, που βασίζεται στην ανίχνευση σωματιδίων. Είναι το πρόγραμμα ανίχνευσης, σε ωκεάνια βάθη, της «Οδύσσειας» των νετρίνο που εκπέμπονται από Super Nova και άλλες πηγές μεγάλης ενέργειας και διεξάγεται από μια ομάδα Άγγλων, Γάλλων, Ρώσων και Ελλήνων επιστημόνων.
Στην θαλάσσια περιοχή δεκαπέντε μίλια νοτιοδυτικά της Πύλου βρίσκεται το φρέαρ των Οινουσσών με βάθος έξι χιλιάδων μέτρων και είναι το βαθύτερο σημείο της Μεσογείου. Εκεί ποντίσθηκε το Μάιο του 1997 το πρώτο παγκοσμίως, υποθαλάσσιο τηλεσκόπιο νετρίνο σε βάθος 5.200 μέτρων. Ο υπερκείμενος όγκος του θαλάσσιου νερού είναι απαραίτητος ως φίλτρο για την συγκράτηση της υπόλοιπης κοσμικής ακτινοβολίας, που δυσχεραίνει την ανίχνευση τους.
Το τηλεσκόπιο του NESTOR θα έχει την δυνατότητα της έμμεσης ανίχνευσης των νετρίνο μετρώντας την ακτινοβολία Cherenkov, η οποία παράγεται από την διέλευση μιονίων μέσα από τον όγκο του νερού. Τα μιόνια είναι παράγωγα μόνο των νετρίνο σ’ αυτά τα μεγάλα βάθη, όπου εξουδετερώνεται η επίδραση της κοσμικής ακτινοβολίας.
Τα νετρίνο, τα πιο παράξενα ίσως από τα υποατομικά σωμάτια, δεν έχουν σχεδόν καθόλου μάζα αδρανείας, ούτε φορτίο, αλλά ταξιδεύουν με την ταχύτητα του φωτός1 και μεταφέρουν πληροφορίες από το παρελθόν, αλλά και για το μέλλον του Σύμπαντος. Από τα μέχρι σήμερα δεδομένα γνωρίζουμε πως είναι μόνον αριστερόστροφα και είναι τα μόνα γνωστά σωματίδια στη φύση που έχουν μόνο ένα είδος στροφορμή.
Με άλλα λόγια, τα νετρίνο δεν έχουν ιδιότητες! Είναι στην ουσία αριστερόστροφες δίνες που μεταφέρουν πληροφορία, με αμφιλεγόμενη μάζα που πιθανόν και να ανιχνεύεται εξ αιτίας της φυγοκέντρου που αναπτύσσεται από την στροφορμή τους.
Πέρα από το ιδιαίτερο ενδιαφέρον που παρουσιάζουν τα νετρίνο από την πλευρά της Φυσικής στοιχειωδών σωματιδίων, τα σωμάτια αυτά έχουν επίσης μεγάλη σημασία για την αστροφυσική και την κοσμολογία, μια και μπορούν να δώσουν σημαντικές πληροφορίες για την εξέλιξη του σύμπαντος, από την αρχική Μεγάλη Έκρηξη έως και σήμερα. Πιστεύεται πως, κατά την διάρκεια της, για κάθε δημιουργημένο πρωτόνιο ή ηλεκτρόνιο παρήχθησαν περίπου 109 νετρίνο, τα οποία περιπλανώνται ακόμη μέσα στο Σύμπαν.
Nετρίνο που εκπέμφθηκαν από εκρήξεις των υπερκαινοφανών αστέρων (supernova) πολλές χιλιάδες χρόνια πριν, φτάνουν στη γη τώρα. Tα νετρίνο αυτά μεταφέρουν το 99% της ενέργειας του αστέρα προς τα έξω και δίνουν πληροφορίες για το σύμπαν πολύ πριν την γέννηση του ανθρώπου στη γη.
Εκτός αυτού, από τις αρχές της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας, επικρατούσαν δύο απόψεις για το σύμπαν: Σύμφωνα με την πρώτη το σύμπαν είναι στατικό, ενώ αντίθετα η δεύτερη υποστηρίζει ότι διαστέλλεται συνεχώς, μετά από την αρχική στιγμή της δημιουργίας του από τη μεγάλη έκρηξη. H δεύτερη άποψη ενισχύθηκε από τις παρατηρήσεις του Edwin Hubble, στις πρώτες δεκαετίες του εικοστού αιώνα, οι οποίες απέδειξαν ότι οι σχετικές αποστάσεις ανάμεσα στους γαλαξίες μεγαλώνουν.
H οριστική της επικράτηση όμως σημειώθηκε το 1964, όταν οι Penzias και Wilson ανακάλυψαν το εναπομείναν αέριο φωτονίων με θερμοκρασία περίπου 3ο Kelvin, το οποίο προβλεπόταν από τη Θεωρία. H θεωρία προβλέπει επίσης μικρές διαταραχές στην ομοιογένεια του φωτονικού αερίου, που παρατηρήθηκαν το 1992 από το διαστημικό παρατηρητήριο COBE.
Oι διαταραχές αυτές σχετίζονται με την παρουσία νετρίνο σε ποσοστό 25% στην λεγόμενη "σκοτεινή ύλη” (dark matter), η οποία πιστεύεται ότι αποτελεί το 90% περίπου της συνολικής ύλης του σύμπαντος. Αν είναι σωστή η υπόθεση αυτή, τότε πράγματι το νετρίνο είναι ένα σωμάτιο αβάσταχτα ελαφρύ. Tα ταχέως κινούμενα νετρίνο, απαρτίζουν την λεγόμενη "σχετικιστική ή θερμή σκοτεινή ύλη” (hot dark matter) ενώ βαρυόνια και πιθανώς άγνωστα σωμάτια με μεγάλη μάζα και συνεπώς μικρή ταχύτητα συνθέτουν την μη σχετικιστική ή ψυχρή σκοτεινή ύλη (cold dark matter).
Οι επιστήμονες, «μάχονται» αναζητώντας πληροφορίες που φθάνουν από μακριά, πιστεύοντας πως με αυτές θα μπορέσουν να χαρτογραφήσουν το Σύμπαν και να ανακαλύψουν αν υπάρχουν σ’ αυτό αντικείμενα πέρα από αυτά που γνωρίζουμε σήμερα. Όπως εξηγεί, ο φυσικός και τότε πρόεδρος του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, κ. Σιώτης, «…η ενέργεια και η ύλη, η ακτινοβολία και τα σωματίδια είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Μπορούμε να φανταστούμε την ύλη σαν τοπική συμπύκνωση της ενέργειας και τα σωματίδια σαν τοπική συμπύκνωση της ακτινοβολίας.»
Πέντε ακριβώς χρόνια μετά την έναρξη του Σχεδίου NESTOR, και στις 20/5/2002, η Πύλος βρέθηκε ξανά στο προσκήνιο με μια παράξενη είδηση, που απασχόλησε όλα τα δελτία ειδήσεων.
Σε δύο γειτονικά μεταξύ τους σπίτια της περιοχής, παρουσιάστηκαν αντιβαρυτικά φαινόμενα μπροστά στα έκπληκτα μάτια δέκα περίπου αυτόπτων μαρτύρων. Μικρά και μεγάλα αντικείμενα των σπιτιών, ανάμεσα στα οποία το τραπέζι όπου εκείνη την ώρα έτρωγαν οι ένοικοι του ενός και ένας καθρέφτης, ανυψώθηκαν, αιωρήθηκαν και μετακινήθηκαν χωρίς κανένα από αυτά να καταστραφεί ή να πάθει κάποια ζημιά. Του γεγονότος προηγήθηκε black out. Η είδηση έκανε το γύρο των καναλιών χωρίς να δοθεί φυσικά κάποια εξήγηση και ξεχάστηκε.
Όμως την επομένη του συμβάντος, στις 21/5/02, σεισμός 6 βαθμών της κλίμακας ρίχτερ, ταρακούνησε την περιοχή νότια της Πελοποννήσου ενώ την ίδια ημέρα (21/5) και κατά διαβολική σύμπτωση, το γνωστό μας Σεισμίκ έκοβε βόλτες ανατολικά της Κρήτης.
Τώρα εγώ έχω μια απορία: γιατί ο Όμηρος αποκαλεί τον Ποσειδώνα «της γης μαυρομάλλη Σείστη»; (Οδύσσεια, ραψωδία γ)
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου